Είναι γεναιότερο και βασιλικότερο να νικάς τα πάθη και τις αδυναμίες σου, από το να νικάς στην μάχη τον εχθρό.

Μέγας Αλέξανδρος ( 356-323 π.Χ. , )

Πενία αυτοδίδακτος αρετή.
Η αντοχή στην φτώχεια είναι αυτοδίδακτη.

Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος.

ὁπποῖόν κ' εἴπῃσθα ἔπος, τοῖόν κ' ἐπακούσαις.
Όποιον λόγον καὶ ἂν εἰπῆς, ὅμοιον καὶ σὺ θ’ ἀκούσης.
 
Όμηρος, περ. 800-750 π.Χ., Ποιητής .

Είναι αδύνατο για έναν άνθρωπο να μάθει ό,τι νομίζει πως ξέρει ήδη.

Επίκτητος 50 μ.Χ.-120 μ.Χ , Στωικός φιλόσοφος.

Δικαίως κτω.
Να αποκτάς δίκαια.

Δελφικά Παραγγέλματα.

48. Σαβαζίου
ѳυμίαμα ἀρώματα
Κλῦѳι, πάτερ, Κρόνου υἱέ, Σαβάζιε, κύδιμε δαῖμον,
ὃς ΒάκχονΔιόνυσον, ἐρίβρομον, εἰραφιώτην,
μηρῶι ἐγκατέραѱας, ὅπως τετελεσμένος ἔλѳηι
Τμῶλον ἐς ἠγάѳεον παρὰ Ἵπταν καλλιπάρηιον.
ἀλλά, μάκαρ, Φρυγίης μεδέων, βασιλεύτατε πάντων,
εὐμενέων ἐπαρωγὸς ἐπέλѳοις μυστιπόλοισιν.

Ακουσε με πατέρα Σαβάζιε υιέ του Κρόνου, (Δία), ένδοξε θεέ, συ πού έρραψες μέσα εις
τον μηρόν σου τον Βακχον Διόνυσον τον φωνακλά (τον δυνατά φωνάζοντα), τον
μηροραμμένον, διά να υπάγη μεμυημένος εις τον ιερόν Τμώλον, πλησίον εις την ωραίαν
Ιππαν.
Αλλά, ώ μακάριε, εσύ πού κυβερνάς την φρυγίαν και είσαι ο μεγαλύτερος από όλους
Βασιλεύς είθε να έλθης ως ευμενής βοηθός εις τους τελούντος μυστηριακάς τελετουργίας.

Προσέχειν τοῖς ἐχθροῖς· πρῶτοι γὰρ τῶν ἁμαρτημάτων αἰσθάνονται.
Δώστε προσοχή στους εχθρούς σας, γιατί είναι οι πρώτοι που αντιλαμβάνονται τα λάθη σας.
Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος.

Μή εἶναι βασιλικήν ἀτραπόν ἐπί γεωμετρίαν
Δεν υπάρχει βασιλική οδός για τη γεωμετρία.
(απάντηση του Ευκλείδη στον Πτολεμαίος Α΄ όταν του ζήτησε έναν πιο εύκολο τρόπο από τα Στοιχεία του για να μάθει γεωμετρία).

Ευκλείδης ( 325 π.Χ. - 265 π.Χ., Αλεξανδρινός μαθηματικός).

Οὐκ ἔστιν ἀνδρὶ ἀγαθῷ κακὸν οὐδὲν οὔτε ζῶντι οὔτε τελευτήσαντι.
Ο καλός άνθρωπος δεν παθαίνει τίποτα κακό, ούτε ζωντανός ούτε και νεκρός.

Σωκράτης 469-399 π.Χ. , Φιλόσοφος.

Τελεύτα άλυπος.
Το τέλος σου να είναι ανώδυνο.

Ησίοδος 7ος αιών π.Χ. , Αρχαίος Έλληνας ποιητής.

Ὁ δίκαιος ἀταρακτότατος͵ ὁ δ΄ ἄδικος πλείστης ταραχῆς γέμων.
Ο δίκαιος άνθρωπος έχει ηρεμία, ενώ ο άδικος είναι γεμάτος ταραχή.

Επίκουρος, 341-270 π.Χ., Αρχαίος φιλόσοφος.

Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόκευτος.
Ζωή χωρίς γιορτές, μακρύς δρόμος χωρίς πανδοχείο.

Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.

Ἄρχων κόσμει σεαυτόν.
Ως άρχοντας να κοσμείς τον εαυτό σου.

Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.

Διαβολήν μίσει.
Να μισείς τη διαβολή.

Δελφικά Παραγγέλματα.

47. Περικιονίου
ѳυμίαμα ἀρώματα
Κικλήσκω Βάκχον περικιόνιον, μεѳυδώτην,
Καδμείοισι δόμοις ὃς ἑλισσόμενος πέρι πάντη
ἔστησε κρατερῶς βρασμοὺς γαίης ἀποπέμѱας,
ἡνίκα πυρφόρος αὐγὴ ἐκίνησε χѳόνα πᾶσαν
πρηστῆρος ῥοίζοις· ὃ δ' ἀνέδραμε δεσμὸς ἁπάντων.
ἐλѳέ, μάκαρ, βακχευτά, γεγηѳυίαις πραπίδεσσιν.

Τον Βάκχον τον περίστυλον επικαλούμαι, τον δωρητήν του κρασιού. ο οποίος
περιελισσάμενος προς κάθε κατεύθυνσιν εις τα δώματα του Κάδμου εστήριξε την γήν
αφού απεμάκρυνε τους ισχυρούς κλονισμούς, όταν ή αυγή, πού φέρει το πυρ ετάραξε
όλην την γήν με τα ορμητικά σφυρίγματα του κεραυνού και εκείνος έτρεξεν επάνω ως
σύνδεσμος (στήριγμα) όλων.
Έλα μακάριε, βακχευτή, με χαρούμενες διαθέσεις

Εν οίνω τα ήθη φανερά γίγνεται.
Στο μεθύσι του κανείς αποκαλύπτει τον πραγματικό χαρακτήρα του.
Ξενοκράτης ,400 - 314 π.Χ. , Έλληνας Πλατωνικός φιλόσοφος.

Τον ελάττω μη αποσκευαλίζης.
Τον κατώτερό σου μην τον ταπεινώνεις.

Αναξαγόρας π.500-427 π.Χ. , Προσωκρατικός φιλόσοφος & αστρονόμος.

Βέλτιον [οὖν εἶναι] θανεῖν ἅπαξ ἢ διὰ βίου τρέμειν.
Καλύτερα να πεθάνεις μια φορά παρά να τρέμεις από το φόβο σου μια ζωή.

Αίσωπος 620-560 π.Χ. , Αρχαίος μυθοποιός.

Του απείρου ουκ έστι αρχή. Είη γαρ αν αυτού πέρας.
Στο άπειρο δεν υπάρχει αρχή, διότι τότε θα υπήρχε και τέλος.

Αναξίμανδρος, (610 π.Χ. - 547 π.Χ.) προσωκρατικός φιλόσοφος.

Εἰ μὴ Ἀλέξανδρος ἤμην, Διογένης ἂν ἤμην.
Αν δεν ήμουν ο Αλέξανδρος, θα ήθελα να είμαι ο Διογένης.
( Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι )
Μέγας Αλέξανδρος ( 356-323 π.Χ. , )

Νόμω βοηθείν,ανομία πολεμείν.
Οταν κανείς υποστηρίζει το νόμο,τότε καταπολεμάει την ανομία.

Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ., Ίων φιλόσοφος.

Μή πλούτει κακώς.
Να μην αποκτάς πλούτη με τρόπο άτιμο.

Πιττακός ο Μυτιληναίος ( 650-570 π.Χ. , εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας)

Ελπίδα αίνει.
Να δοξάζεις την ελπίδα.

Δελφικά Παραγγέλματα.

46. Λικνίτου
ѳυμίαμα μάνναν
Λικνίτην Διόνυσον ἐπευχαῖς ταῖσδε κικλήσκω,
Νύσιον ἀμφιѳαλῆ, πεποѳημένον, εὔφρονα Βάκχον,
νυμφῶν ἔρνος ἐραστὸν ἐυστεφάνου τ' Ἀφροδίτης,
ὅς ποτ' ἀνὰ δρυμοὺς κεχορευμένα βήματα πάλλες
σὺν νύμφαις χαρίεσσιν ἐλαυνόμενος μανίηισι,
καὶ βουλαῖσι Διὸς πρὸς ἀγαυὴν Φερσεφόνειαν
ἀχѳεὶς ἐξετράφης φίλος ἀѳανάτοισι ѳεοῖσιν.
εὔφρων ἐλѳέ, μάκαρ, κεχαρισμένα δ' ἱερὰ δέξαι.

Τον Λικνίτην Διόνυσον προσκαλώ είς αυτές τις προσευχές, τον Νύσιον, τον θαλερόν είς
όλα τον περιπόθητον, τον ευφρόσυνον Βάκχον το αξιέραστο βλαστάρι των νυμφών και
της Αφροδίτης με το ωραίο στεφάνι συ κάποτε κινούσες ανά τα δάση χορευτικά βήματα
μαζί με χαριτωμένες νύμφες, παρασυρόμενος από μανίες και με την θέλησιν του Διός
μετήχθης είς την ένδοξον Περσεφόνην και ανετράφης, αγαπητός είς τους αθανάτους
θεούς Ελα μακάριε, με ευφροσύνην και δέξου τας θυσίας, πού σου έχαρίσαμεν.

Πόνου τοι χωρίς ουδέν ευτυχεί.
Χωρίς κόπο τίποτε το ωραίο δεν μπορεί να γίνει.

Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός.

Μακάριος ανήρ έχων ξύνεσιν ηκριβωμένην.
Είναι ευτυχισμένος ο άνθρωπος που έχει μεγάλη σύνεση.

Αριστοφάνης 445-386 π.Χ. , Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος.

Φρόνει θνητά.
Να έχεις φρονήματα ανθρώπου.

Περίανδρος 668-584 π.Χ. , Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών.

Κτήσαι μέν έν τή νεότητι ευπραξίαν,έν δέ τώ γήρα σοφίαν.
Να αποκτήσεις στα νιάτα προκοπή,στα δε γεράματα σοφία.

Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ., Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος.

Παιδεία τοίς μέν νέοις σωφροσύνη,τοίς δέ πένησι πλούτος,τοίς δέ πλουσίοις
κόσμος.
Η παιδεία είναι στους νέους σωφροσύνη,στους φτωχούς πλούτος,στους πλούσιους στολίδι.

Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος.

Κοινή ή πρόνοια τοίς τίκτουσι τών γεννωμένων.
Είναι κοινή σ'όλους τους γονείς η φροντίδα για τα παιδιά τους.

Πλούταρχος, 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός.

Εστίαν τίμα.
Να τιμάς την οικογένειά σου.

Λυσίας, 445 - περ. 380 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας.

Φθόνει μηδενί.
Να μη φθονείς κανένα.

Δελφικά Παραγγέλματα.

45. Ὕμνος Διονύσου Βασσαρέως Τριετηρικοῦ
Ἐλѳέ, μάκαρ Διόνυσε, πυρίσπορε, ταυρομέτωπε,
Βάσσαρε καὶ Βακχεῦ, πολυώνυμε, παντοδυνάστα,
ὃς ξίφεσιν χαίρεις ἠδ' αἵματι Μαινάσι ѳ' ἁγναῖς,
εὐάζων κατ' Ὄλυμπον, ἐρίβρομε, μανικὲ Βάκχε,
ѳυρσεγχής, βαρύμηνι, τετιμένε πᾶσι ѳεοῖσι
καὶ ѳνητοῖσι βροτοῖσιν, ὅσοι χѳόνα ναιετάουσιν·
ἐλѳέ, μάκαρ, σκιρτητά, φέρων πολὺ γῆѳος ἅπασι.

Ελα, μακάριε Διόνυσε, πού σπάρθηκες στη φωτιά και πού έχεις μέτωπον ταύρου, ώ
Βάσσαρε και Βακχέα με τα πολλά ονόματα παντοδύναμε, πού χαίρεσαι με τα ξίφη και με
το αίμα και με τις αγνές Μαινάδες εσύ πού κραυγάζεις στον Ολυμπο, ο θορυβώδης, ό
μανιακός Βάκχος, πού έχεις για δόρυ τον θύρσον, ωργισμενε. τιμημένε από όλους τους
θεούς και μεταξύ όλων των θνητών ανθρώπων, όσοι κατοικούν είς την γήν· έλα,
μακάριε, πηδηχτή, και φέρε μεγάλην χαράν εις όλους.

Μέ τήν όψιν καλλωπίζου,αλλ'έν τοίς επιτηδεύμασιν ίσθι καλός.
Να μη φροντίζεις μόνο την εξωτερική μορφή σου,αλλά να είσαι καλός στην
δουλειά που ασχολείσαι.

Πιττακός ο Μυτιληναίος ( 650-570 π.Χ. , εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας).

Τήν τών δήμων ελευθερίαν ή τών αγαθών ανδρών άμιλλα φυλάττει.
Την ελευθερία των λαών διαφυλάττει η άμιλλα μεταξύ των έντιμων ανδρών.

Δημοσθένης, 384-322 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας.

Εδιζησάμην εμαυτόν.
Εξερεύνησα τον εαυτό μου.

Ηράκλειτος, 544-484 π.Χ., Ίων φιλόσοφος.

Μηδένα πρό τού τέλους μακάριζε.
Πριν από το τέλος της ζωής του να μην θεωρείς κανέναν ευτυχισμένο.

Σόλων, 630-560 π.χ., Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης - φιλόσοφος.

Ούκ εά μέ καθεύδειν τό τού Μιλτιάδου τρόπαιον.
Δε μ'αφήνει να κοιμηθώ η δόξα του Μιλτιάδη.

Θεμιστοκλής 525-461 π.Χ. , Αθηναίος πολιτικός & στρατιωτικός.

Αλλοτρίων μή επιθύμει.
Να μην επιθυμείς τα ξένα.

Κλεόβουλος ο Ρόδιος ( 6ος π.Χ. αιών , Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδος).

Ψυχής δέ σωφροσύνη καί ανδρεία αρεταί νέου.
Αρετές του νέου είναι η σύνεση κι η ανδρεία.

Αριστοτέλης 384-322 π.Χ. , Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.

Ευεργεσίας τίμα.
Να τιμάς τις ευεργεσίες.

Δελφικά Παραγγέλματα.

44. Σεμέλης
ѳυμίαμα στύρακα
Κικλήσκω κούρην Καδμηίδα παμβασίλειαν,
εὐειδῆ Σεμέλην, ἐρατοπλόκαμον, βαѳύκολπον,
μητέρα ѳυρσοφόροιο Διωνύσου πολυγηѳοῦς,
ἣ μεγάλας ὠδῖνας ἐλάσσατο πυρφόρωι αὐγῆι
ἀѳανάτη τευχѳεῖσα Διὸς βουλαῖς Κρονίοιο
τιμὰς τευξαμένη παρ' ἀγαυῆς Περσεφονείης
ἐν ѳνητοῖσι βροτοῖσιν ἀνὰ τριετηρίδας ὥρας,
ἡνίκα σοῦ Βάκχου γονίμην ὠδῖνα τελῶσιν
εὐίερόν τε τράπεζαν ἰδὲ μυστήριά ѳ' ἁγνά.
νῦν σέ, ѳεά, λίτομαι, κούρη Καδμηίς, ἄνασσα,
πρηύνοον καλέων αἰεὶ μύσταισιν ὑπάρχειν.

Την κόρην του Κάδμου επικαλούμαι, την βασίλισσαν των πάντων, την ώραίαν Σεμέλην
με τα αξιέραστα πλοκάμια, την βαθύκολπο, την μητέρα του Διονύσου, πού κρατεί
θύρσον πού παρέχει μεγάλην ευθυμίαν ή οποία ύπέφερε πολύ κατά την γέννησιν του
Διονύσου, πού έγινε κατά την αύγήν. πού φέρνει το φως και εγέννησε κατά τάς βούλας
(τάς προθέσεις) του αθανάτου Διός, υιού του Κρόνου και επέτυχε να λάβη από την
ονομαστήν Περσεφόνην τιμάς μεταξύ των θνητών ανθρώπων κατά τριετίαν όταν τελούν
(κάμνουν τελετήν, εορτάζουν) την γέννησιν του ιδικού σου Βάκχου και την ιεράν
τράπεζαν και τα αγνά μυστήρια. Τώρα, ώ θεά, βασίλισσα, κόρη του Κάδμου, εσένα
ικετεύω και σε καλώ να έχης πάντοτε καλήν διάθεσιν προς τους μεμυημένους.

Φόβος ουδείς τοίς νέοις σκήψιν φέρει.
Κανένας φόβος δεν δικαιολογείται στους νέους.

Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός.

Απαντας ή παίδευσις ημέρους ποιεί.
Όλους η μόρφωση τους εξημερώνει.

Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος.

Οί πλείστοι άνθρωποι κακοί.
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κακοί.

Βίας ο Πριηνεύς, 625-540 π.Χ., Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος.

Παρέρχεται ώς όναρ ή ήβη.
Τα νιάτα κυλούν και φεύγουν γοργά σαν όνειρο.

Θεόκριτος 3ος π.Χ. αιών , Αρχαίος Έλληνας ποιητής.

Πολλά τά δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει.
Πολλά είναι τα θαυμαστά πράγματα στον κόσμο,αλλά σαν τον άνθρωπο
θαυμαστότερο κανένα.

Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός.

Ανδρός πονηρού φεύγε συνοδίαν αεί.
Ν'αποφεύγεις πάντοτε τη συντροφιά του πονηρού ανθρώπου.

Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής.

Τό αεί μέλλειν ατελέας ποιεί τάς πρήξιας.
Η συνεχής αναβλητικότητα γίνεται αιτία να μη γίνονται οι πράξεις.

Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.

Τέχνη χρω.
Να ασκείς την Τέχνη.

Δελφικά Παραγγέλματα.