Ορφικοί Ύμνοι - 47. Περικιονίου (ѳυμίαμα ἀρώματα)

47. Περικιονίου
ѳυμίαμα ἀρώματα
Κικλήσκω Βάκχον περικιόνιον, μεѳυδώτην,
Καδμείοισι δόμοις ὃς ἑλισσόμενος πέρι πάντη
ἔστησε κρατερῶς βρασμοὺς γαίης ἀποπέμѱας,
ἡνίκα πυρφόρος αὐγὴ ἐκίνησε χѳόνα πᾶσαν
πρηστῆρος ῥοίζοις· ὃ δ' ἀνέδραμε δεσμὸς ἁπάντων.
ἐλѳέ, μάκαρ, βακχευτά, γεγηѳυίαις πραπίδεσσιν.

Τον Βάκχον τον περίστυλον επικαλούμαι, τον δωρητήν του κρασιού. ο οποίος
περιελισσάμενος προς κάθε κατεύθυνσιν εις τα δώματα του Κάδμου εστήριξε την γήν
αφού απεμάκρυνε τους ισχυρούς κλονισμούς, όταν ή αυγή, πού φέρει το πυρ ετάραξε
όλην την γήν με τα ορμητικά σφυρίγματα του κεραυνού και εκείνος έτρεξεν επάνω ως
σύνδεσμος (στήριγμα) όλων.
Έλα μακάριε, βακχευτή, με χαρούμενες διαθέσεις