Ορφικοί Ύμνοι - 70. Εὐμενίδων (ѳυμίαμα ἀρώματα)

70. Εὐμενίδων
ѳυμίαμα ἀρώματα
Κλῦτέ μου, Εὐμενίδες μεγαλώνυμοι, εὔφρονι βουλῆι,
ἁγναὶ ѳυγατέρες μεγάλοιο Διὸς χѳονίοιο
Φερσεφόνης τ', ἐρατῆς κούρης καλλιπλοκάμοιο,
αἳ πάντων καѳορᾶτε βίον ѳνητῶν ἀσεβούντων,
τῶν ἀδίκων τιμωροί, ἐφεστηκυῖαι ἀνάγκηι,
κυανόχρωτες ἄνασσαι, ἀπαστράπτουσαι ἀπ' ὄσσων
δεινὴν ἀνταυγῆ φάεος σαρκοφѳόρον αἴγλην·
ἀίδιοι, φοβερῶπες, ἀπόστροφοι, αὐτοκράτειραι,
λυσιμελεῖς οἴστρωι, βλοσυραί, νύχιαι, πολύποτμοι,
νυκτέριαι κοῦραι, ὀφιοπλόκαμοι, φοβερῶπες·
ὑμᾶς κικλήσκω γνώμαις ὁσίαισι πελάζειν.

Ακούσατε με με ευφρόσυνη διάθεσι, ώ πολυένδοξοι Ευμενίδες, αγναί θυγατέρες του
μεγάλου γηΐνου Διός και της Περσεφόνης, της αξιαγάπητης κόρης με τους ωραίους
πλοκάμους (τα ωραία μαλλιά) σεις αι οποίαι επιβλέπετε τον βίον όλων των ανθρώπων,
πού ασεβούν αι τιμωροί των αδίκων, πού στεκεσθε επάνω εις την ανάγκην, μελαγχροινές
βασίλισσες, που εκπέμπετε, (πού πετάτε από τα μάτια σας φοβεράν σπινθηροβόλον
λάμψιν, πού καταστρέφει τας σάρκας αιώνιες, φοβερές την όψιν, αποτρόπαιες,
κυρίαρχοι, πού λύετε (παραλύετε) τα μέλη του σώματος με την μανίαν, αυστηρές,
νυκτερινές, με τις πολλές τύχες,
κόρες της νυκτός, με τα πλοκάμια από φίδια, φοβερές κατά την μορφή, εσάς προσκαλώ
να μας δώσετε σκέψεις καθαράς (οσίας).