Άνθρωποι βίου δεόμενοι, πολλά και παντοία τεχνέονται.
Οι άνθρωποι για να τα βγάλουν πέρα στη ζωή τους, μηχανεύονται πολλά και διάφορα.

Ιπποκράτης, 460-377 π.Χ., Πατέρας της Ιατρικής.

Αισχρόν το γ’ αισχρόν, καν δοκή καν μη δοκή.
Το κακό είναι κακό. κι αν φαίνεται κι αν δεν φαίνεται.

Αντισθένης, 445-360 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος.

Θνητός γεγονώς άνθρωπε, μη φρόνει μέγα.
Αφού γεννήθηκες θνητός άνθρωπε, μην έχεις μεγάλες ιδέες.

Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής.

Σκιάς όναρ άνθρωπος.
Ο άνθρωπος είναι τ’ όνειρο μιας σκιάς.

Πίνδαρος, 522-438 π.Χ., Αρχαίος λυρικός ποιητής.

Ζώον δίπουν άπτερον.
Ο ορισμός του ανθρώπου κατά τον Πλάτωνα.

Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος

Τοις γαρ θανούσι μόχθος ου προσγίγνεται.
Για τους πεθαμένους δεν υπάρχουν βάσανα.

Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός

Κοινωνία γαρ ψυχή και σώματι διαλύσεως ουκ έστιν η κρείττον.
Η ένωση της ψυχής και του σώματος [η γέννηση] δεν είναι με κανένα τρόπο καλύτερη από το χωρισμό τους [το θάνατο].

Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος

Ύπνω και θανάτω διδυμάοσιν.
Ο ύπνος και ο θάνατος είναι δίδυμα αδέλφια

Όμηρος, περ. 800-750 π.Χ., Ποιητής ‐ Ιλιάδα Π’ 673 

Τέρμα οράν βιότοιο.
Να βλέπεις πάντα (να λαμβάνεις υπόψη) το τέλος της ζωής.

Σόλων, 630-560 π.χ., Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης - φιλόσοφος.

Ου το ζην περί πλείστου ποιητέον, αλλά το ευ ζην.
Αυτό που αξίζει δεν είναι να ζεις για να αποκτήσεις περισσότερα αλλά να ζεις καλά.

Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος.

Μέτρον βίου το καλόν ου το του χρόνου μήκος.
Η αξία της ζωής μετριέται με την ωραιότητα της και όχι με το μήκος της.

Πλούταρχος, 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός.

Τον βίον μη, τω χρόνω βραχύν όντα, πράγμασιν κακοίς μακρόν ποιείν.
Τη ζωή σου, μιας και είναι σύντομη, μην την κάνεις να φαίνεται μακριά με κακά πράγματα.

Θαλής ο Μιλήσιος, 643-548 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.

Ανοήμονες βιούσι ού τερπόμενοι βιούν.
Οι ανόητοι ζουν χωρίς να είναι ευχαριστημένοι που ζουν.

Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.

Πάς ώσπερ άρτι γεγονώς εκ του ζην απέρχεται.
Ο καθένας φεύγει απ’ τη ζωή, σαν να ‘ρθε τώρα μόλις.

Επίκουρος, 341-270 π.Χ., Αρχαίος φιλόσοφος.

Ουκ αν γένοιτο χωρίς εσθλά και κακά, αλλ’ εστί τις σύγκρασις.
Δεν γίνεται χώρια να είναι και τα καλά και τα κακά, αλλά είναι κάπως ανακατεμένα.

Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός.

Άπαξ άνθρωποι γεγόναμεν, δις δε ουκ έστι γενέσθαι.
Μια φορά γεννηθήκαμε άνθρωποι, δυο φορές όμως δεν είναι δυνατό να γίνουμε.

Επίκουρος, 341-270 π.Χ., Αρχαίος φιλόσοφος.

Ουκ ένι ιατρικήν είδέναι, όστις μη οίδεν ό τι εστίν άνθρωπος.
Είναι αδύνατο να ξέρει την ιατρική, αυτός που δεν ξέρει ακριβώς τι είναι ο άνθρωπος.

Ιπποκράτης, 460-377 π.Χ., Πατέρας της Ιατρικής