Αποσκότησων με.
Βγάλε με από το σκοτάδι.
(με διττή έννοια - η απάντησή του προς το Μ. Αλέξανδρο, όταν τον ρώτησε τι επιθυμούσε από εκείνον)

Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος.

14. Ῥέας
ѳυμίαμα ἀρώματα
Πότνα Ῥέα, ѳύγατερ πολυμόρφου Πρωτογόνοιο,
ἥτ' ἐπὶ ταυροφόρον ἱερότροχον ἅρμα τιταίνεις,
τυμπανόδουπε, φιλοιστρομανές, χαλκόκροτε κούρη,
μῆτερ Ζηνὸς ἄνακτος Ὀλυμπίου, αἰγιόχοιο,
πάντιμ', ἀγλαόμορφε, Κρόνου σύλλεκτρε μάκαιρα,
οὔρεσιν ἣ χαίρεις ѳνητῶν τ' ὀλολύγμασι φρικτοῖς,
παμβασίλεια Ῥέα, πολεμόκλονε, ὀμβριμόѳυμε,
ѱευδομένη, σώτειρα, λυτηριάς, ἀρχιγένεѳλε,
μήτηρ μέν τε ѳεῶν ἠδὲ ѳνητῶν ἀνѳρώπων·
ἐκ σοῦ γὰρ καὶ γαῖα καὶ οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερѳεν
καὶ πόντος πνοιαί τε· φιλόδρομε, ἀερόμορφε·
ἐλѳέ, μάκαιρα ѳεά, σωτήριος εὔφρονι βουλῆι
εἰρήνην κατάγουσα σὺν εὐόλβοις κτεάτεσσι,
λύματα καὶ κῆρας πέμπουσ' ἐπὶ τέρματα γαίης.

Σεβαστή Ρέα θυγατέρα του Πρωτογόνου με τις πολλές μορφές.
συ. πού το ιερόν άρμα σου οδηγεί το λιοντάρι, πού φονεύει τον ταύρον κάνεις θορυβον
με το κτύπημα τύμπανων καί αγαπάς την μανίαν. είσαι ή κόρη πού κροτείς με τον χαλκό.
ή μητέρα του βασιλιά Διός. του ' Ολυμπίου. πού έχει την ασπίδα
εντιμότατη, έχεις λαμπράν μορφήν, ευτυχισμένη σύζυγος του Κρόνου πού χαίρεσαι στα
βουνά καί με τις φρικτές κραυγές των ανθρώπων
ώ Ρέα βασίλισσα των πάντων, πού διεγείρεις τον Θόρυβον της μάχης, ίσχυρόκαρδη εσύ
σώζεις με τα ψέματα, απολυτρώνεις, είσαι ή πρωτογενής ή μητέρα των θεών καί των
φθαρτών ανθρώπων.
Διότι από σε προέρχονται (έγεννήθησαν) καί ή γη καί ο υπεράνω αυτής πλατύς ουρανός
καί ό πόντος καί οί άνεμοι αγαπάς το τρέξιμο, έχεις αεριώδη μορφήν
'Έλα, μακαρία θεά για σωτηρία μας με καλόβουλη διάθεση. και φέρε μας την ειρήνην με
ευτυχισμένους καιρούς καί στείλε στα πέρατα της γης ό,τι είναι άχρηστον εις ημάς καί τις
καταστροφές.

Ο της φιλοδοξίας έρως τον ανθρώπων νουν επιθολεί.
Η φιλοδοξία θολώνει το μυαλό.

Αίσωπος, 620-560 π.Χ., Αρχαίος μυθοποιός.

Πάντα κατ’ αριθμόν γίγνονται.
Τα πάντα γίνονται σύμφωνα με αριθμούς.

Πυθαγόρας, 580-490 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος.

Θυμού κράτε.
Να συγκρατείς το θυμό σου.

Δελφικά Παραγγέλματα.

Χέσαιτο γαρ ει μαχαίσετο.
Έτσι και μαχότανε σίγουρα θα χεζότανε.
(από τους «Ιππής»)

Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος.

Κράτιστον χρημάτων ευβουλία.
Το πιο καλό πράγμα είναι η ορθή κρίση.

Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός.

Ο μέλλεις πράττειν μη πρόλεγε, αποτυχών γαρ γελασθήση.
Μην προλέγεις αυτό που πρόκειται να κάνεις, γιατί αν αποτύχεις θα σε κοροϊδέψουν.

Πιττακός ο Μυτιληναίος, 650-570 π.Χ., εκ των 7 σοφών της Αρχαίας Ελλάδας.